Hoe je een honden kunt trainen om twee maanden na de hondenbaxter te trainen

, nam ik hem mee op een wandeling over onze boerderij zonder riem.

Toen we de hoek van het veld bereikten, sloeg hij linksaf toen ik rechtsaf sloeg en binnen enkele minuten verdween hij het bos in.

Ik kon hem niet zien of horen en geen enkele hoeveelheid roeping verleidde hem om terug te keren.

Mijn zeer koppige echtgenoot bracht een middag door met trompelen over het platteland. Hij keerde uiteindelijk terug naar huis met Baxter – aan de leiband.

Daarna zorgden we ervoor dat we hem aan de lijn hielden, maar dat was niet het leven dat ik voor mijn hond op onze 129 hectare grote boerderij had gevisualiseerd.

Ik zal mijn persoonlijke ervaring delen met Baxter, maar eerst zijn hier mijn suggesties om je honden te trainen om uit de leiband te zijn:

Mijn 5 suggesties om een ​​hond te trainen om buiten de leiding te zijn:

1. Versterk de band met uw hond door gehoorzaamheid. Je zou een sterke basis van respect moeten hebben en op rekenen voordat je begint met de leibandsessies.

2. Begin klein in een gecontroleerd gebied.

3. Sleep de riem. Bind een lange trainingslijn aan uw riem om de comfortzone van uw hond te definiëren.

4. Word lid van een off-leash-groep. Het pack -element maakt een enorm verschil als je hondje uit de leiband is. Plus het menselijke pakket kan je aanmoedigen. En als jullie allemaal hetzelfde gezichtspunt over honden en training deelt, knipperen ze niet als ze over de riem struikelen, je hond sleept achter hem.

5. Wees client en volhard. Leibele slepen kan langer duren dan je denkt. Misschien heb je slechte dagen. Mogelijk moet u teruggaan naar basis-lessen aan de leiding om opnieuw verbinding te maken met uw hond. De moeite die nodig is om goed gedrag van de leiband te bereiken, is het waard als je de vreugde ziet die het je hond geeft.

Bekijk ook mijn bericht: Suggesties buiten de leash-wandel voor honden.

Ons verhaal – Leren om weg te zijn

In staat zijn om off-leash te zijn, was mijn topdoel toen we begonnen met het trainen van lessen.

Dankzij veel werk en onze geweldige trainer, gaan Baxter en ik nu elke week uit de leiding. Hij is niet perfect, en ik word soms nog steeds angstig, maar het is een opmerkelijke verbetering ten opzichte van waar we begonnen, dus Lindsay moedigde me aan om mijn ervaring te delen.

Eerst moet ik kredietrapport geven aan onze trainer. Ik volgde veel gehoorzaamheidslessen (zonder Baxter) en probeerde het beste bij hem en voor ons te vinden. De klasse die ik bij deze trainer bijwoonde was haar laatste sessie-en het was een wandeling buiten de leiding.

Elke honden in de groep was uit riem!

Ik was verbaasd. Het was precies wat ik wilde voor Baxter.

Onze trainer gebruikt een methode die ik niet met andere klassen heb gevonden. Al haar sessies vonden plaats in de wereld – busy downtowns, natuurbeschermingsgebieden, stadsparken. Ze behandelt absoluut geen trein. En de lessen gaan niet zozeer over basis gehoorzaamheid, maar over het verbinden met uw hond.

We gingen door de basisprincipes – loose riem lopen, gaan zitten, blijven, blijven, komen, komen, geduld, behendigheid – maar ze gebeurden allemaal op een verschillende manier.

Loose riem lopen werd onderwezen door in en uit een rij bomen te joggen en onze honden te helpen leren dat ze moesten letten om te voorkomen dat ze verstrikt raakten.

Zitten gebeurde op een lege parkeerplaats en vroeg de hond om op elke lijn te zitten terwijl we door de parkeerplaatsen liepen.

De lessen waren gericht op het opbouwen van respect, rekenen op en een band tussen ons en onze honden.

Die riem loslaten!

Pas de tiende klas liet we de riem los.

We waren in een rustige laneway met een vijver aan de ene kant en een hek aan de andere kant – een gecontroleerde omgeving met weinig ontsnappingsroutes.

Alle mensen en honden in de klas liepen als een groep door de baan. Nonchalant, toen Baxter op ons afgestemd leek te zijn, hebben we de riem laten vallen.

We liepen voor een paar veel meer stappen en draaiden vervolgens om om terug te gaan naar de start. Baxter merkte niet op – of kon het niet schelen – dat we ons hebben omgedraaid. We belden zijn naam en hij volgde ons terug naar het begin waar hij veel krassen en ‘goede jongens’ kreeg.

Vervolgens liepen we als groep langs het pad. Opnieuw hebben we de riem laten vallen, maar we hebben ons niet omgedraaid. Als Baxter te ver vooruit kwam, stapten we aan de riem, gewoon om zijn aandacht te trekken.

Baxter is een zelfverzekerde, onafhankelijke hond, waar ik van hou. Maar een nadeel is dat hij een zeer grote comfortzone heeft.

Voor één oefening liet onze trainer mijn man en ik met Baxter door de baan lopen.

Toen we de riem lieten vallen, stopte Baxter met lopen. Hij had ontdekt dat we terug zouden komen langs dezelfde route, en hij zag niet waarom hij alleen maar naar buiten moest lopen om zijn stappen op te halen (hij is ook erg lui).

Het was een beetje een gevecht.

We hadden Baxter nodig om te respecteren dat we de route inzetten, niet hem, en hij moest volgenons.

We kept walking, not looking back, until we were around the curve out of his sight. then he started to follow. We kept walking until the end of the lane.

When Baxter came around the curve, we squatted down and opened our arms encouraging him to come to us. He took a really, really long time (slow, meandering, sniffing) but he eventually came.

Obviously, we had much more work to do in the bonding department.

Note that while our trainer absolutely does not train with treats, you may want to consider carrying a treat pouch with quick access to high-valued treats when you are working with your canine on off-leash training and coming when called. completely up to you.

Always a work in progress

In my opinion, obedience is just part of training. things work much better when your canine wants to do things with you. So we focused on respect and count on and bonding.

When we were introducing off-leash exercises, we started class first with the basics on leash: loose leash walking while changing direction and going over obstacles, sits at any moment, stays in busy areas.

Exercises that were interesting helped him pay attention to us and reminded him he had to do what we wanted.

Once he was off-leash, if Baxter wandered off to do his own sniffs, we’d call him back. If he didn’t come, we went and got him and put him on leash. We kept him on leash to show there are consequences for not paying attention.

As Baxter was learning, so were we.

One lesson for me was that my definition of off-leash changed to be leash dragging.

We dropped the leash rather than unclipping it. Eventually, we got a long training leash that Baxter dragged behind him. feeling it behind him seemed to remind him to pay attention to us.

Stepping on the leash every so often helped to reinforce the boundaries of our comfort zone. Plus, in worst case scenarios—and they did happen—it gave us something to grab.

Off-leash hiking group

At the conclusion of our training classes, we joined our trainer’s off-leash hiking group.

See our posts:

Off-leash hiking with your dog.
More safety suggestions for off-leash hiking

At every hike for a year, Baxter dragged his long training line behind him. many of the time it was much more about my comfort than his obedience, although every so often his confident, independent, sniffy sides came out. As my confidence grew, I eventually let him go completely leash free.

In het slechtste geval

Our training was evaluated a few months ago when my worst-case scenario happened. A deer bounded across the path while we were hiking. three dogs took off, Baxter among them.

Baron the German shepherd came back in less than a minute. Kaylie the border collie was back in 5.

Baxter was gone for 15 minutes. A very looooong 15 minutes.But, he came back!

On a trail he wasn’t very familiar with, he found his way back to where he’d left me. For me, that showed the strength of the bond that we’ve built … and that we need to continue to work on obedience and recall.

We’ve become regulars in the hike group, and Baxter loves hiking with his friends. He bounds to the car, stares fixedly out the front window as we roll along and whines as if to say, “Are we there yet?”

His delight is incentive enough for me to keep working at our off-leash training.

OK, how about the rest of you?

What have been your challenges with off-leash training?

Any suggestions to share? let us know in the comments!

Gerelateerde berichten:

What to do if your canine runs away
Stop your canine from pulling on the leash
Reasons to purchase a canine backpack

Julia Preston writes for That Mutt about canine behavior and training, working dogs and life on her farm in Ontario, Canada. She has a sweet, laid-back boxer mix named Baxter. She is also a blogger at Home on 129 Acres where she writes about her adventures of country living and diy renovating.